یه خبر

یه خبره خیلی جالب از یه سایتی خوندم که بد ندیدم تو بلاگم بذارم

يك گروه كارشناس هنري با استفاده از فناوري‌هاي جديد دريافتند موناليزا، زن اسرارآميزي كه در تابلوي نقاشي لئوناردو داوينچي براي هميشه جاودانه شد، وقتي كه سوژه نقاشي داوينچي بود، دومين فرزند خود را هم به دنيا آورده بودتيمي از دانشمندان كانادايي با استفاده از فناوري‌هاي پيشرفته نظير اسكنرهاي ليزري سه بعدي و امواج مادون قرمز توانستند به بررسي لايه‌هاي زيرين اين نقاشي بپردازندبرونو موتن يكي از كارشناسان مركز تحقيقات مركز موزه‌هاي فرانسه گفت: در بررسي‌هاي دقيقي كه روي اين نقاشي انجام شد، متوجه شديم كه لباس موناليزا، با يك پارچه (گاز) بسيار نازك، پوشيده شده است. اين نوع پوشش، در اوايل قرن 16 مخصوص خانم‌هاي ايتاليايي بوده كه يا باردار بوده و يا به تازگي بچه‌دار شده بودند و اين مساله به علت ظرافت بيش از حد و سختي كار در بررسي و آزمايش نقاشي، تاكنون كشف نشده بوددرحال حاضر مي‌توان گفت كه لئوناردو داوينچي اين تابلو نقاشي را به عنوان يادبودي از تولد دومين فرزند پسر موناليزا خلق كرده است. اين موضوع باعث شد كه كارشناسان تاريخ خلق اين اثر را در حول و حوش سال 1503 حدس بزنند. زن جواني كه در اين شاهكار هنري با لبخندي گنگ چهره نموده است، ليزا جرارديني نام دارد. او همسر فرانچسكو دل جوكوندو يك بازرگان فلورانسي بود كه 5 فرزند داشته است. موتن مي‌افزايد: ‌برخلاف عقيده همگان، موهاي اين زن روي شانه‌هايش رها نشده است بلكه وي كلاه تيره‌اي به سر دارد كه موهاي مجعدش را زير آن پنهان كرده است. اما به دليل اينكه پس از فوت داوينچي يك لايه روغن جلا روي تابلوي نقاشي وي، زده شده جزييات اين كلاه ديگر مشخص نيستموتن مي‌گويد:‌ نويسندگان هميشه نوشته‌اند كه موناليزا موهاي خود را روي شانه‌هايش رها مي‌كرده است، در دوره رنسانس، دختران جوان و زناني كه پاكدامن بوده‌اند، موهاي خود را روي شانه‌هايشان مي‌ريختندكارشناسان گروه تحقيقات كانادا مي‌گويند: اين تابلو بسيار شكننده و ظريف است و بايد دقت بيش‌تري براي جلوگيري از تخريب آن صرف كرداين گروه تحقيقات مي‌افزايد: قاب چوبي اين تابلو، ‌نسبت به دما و شرايط آب و هوايي بسيار حساس است. همچنين يك شكاف 12 سانتي‌متري در نيمه بالايي اين شاهكار هنري وجود دارد كه كارشناسان احتمال مي‌دهند مربوط به تغييرمكان آن از محل اوليه‌اش باشد. در اواسط قرن 18 و اوايل قرن 19 اين اثر ترميم شده و در طول اين مدت تغيير چنداني در آن به وجود نيامده استاين گروه اميدوار است كه جزييات بيش‌تري در مورد سبكي كه داوينچي در خلق نقاشي‌هايش استفاده مي‌كرده به دست آورند. زيرا هنوز هم اين سبك به صورت معماگونه و مبهم براي هنرمندان باقي مانده است. اما جان تيلور يكي از دانشمندان اين تيم مي‌گويد: تلاش‌هاي گروه‌ در مورد كشف متد اين نقاش بزرگ بي‌نتيجه مانده است. اين نقاشي بيش از حد نازك و مسطح است و به همين دليل جزييات پيچش‌هاي موي موناليزا به راحتي قابل ديدن و بررسي نيست، اين سبك نقاشي فقط مختص خود داوينچي است و مشابه آن در هيچ كدام از نقاشان بزرگ ديگر مشاهده نشده استدر هر صورت، اين راز كه داوينچي چگونه اين شاهكار را خلق كرده هنوز بدون پاسخ باقي مانده است