سلام

سلام

خیلی وقت بود بخاطر مشغله هایی که داشتم نتونستم آپ کنم چون متن هایی رو که ترجمه می کنم خیلی وقت گیره و حتی وقت نداشتم از خودم مطلب بنویسم مثل مطلب قبلی که در مورد سریال نرگس بود . بگذریم چند شب پیش که به میلاد نور رفتم چشمم به یک کتاب افتاد به نام همه می میرند ، خیلی اسمش برام جالب بود و خریدمش منم کتاب نمی خونم ولی اگه بخونم تا به کلمه ی پایان نرسم ول نمی کنم البته بخاطرشرایطی که داشتم نتونسم هنوز به کلمه ی پایان این کتاب برسم . ولی تا این جا که خوندم رمان خوبیه و حرفای زیادی واسه گفتن داره ، چیزهایی که باید واقعا بهش فکر کرد و اگه لحظه ای روی جملاتش درنگ نداشته باشی لذتی برات نداره ، امروز که داشتم می خوندمش به یه جمله رسیدم که برام خیلی سنگین بود و من روش خیلی مکث کردم و چندین بار خوندمش . یجاش مرد و زن ِ اصلی ِ داستانبه یک روستا سفر می کنن و وقتی میرسند مرد با تعجب می گه که چرا اینقدر زود رسیدیم ؟ زن در جوابش میگه چون با قطار اومدیم و بعد مرد اون جمله رو میگه : خیلی دلم می خواد بدونم مردم این همه وقتی رو که صرفه جویی می کنن کجا به مصرف می رسونند . واقعأ این همه صرفه جویی در وقت برای چی؟ این همه اختراع برای زخیره ی وقت برای چی؟و سؤال های دیگه که تو زهن من ایجاد شد. البته ما ایرانی ها راه های خوبی برای صرف کردن این وقت های صرفه جویی شده داریم مثل سریال نرگس و زوکا و غیره . یا در جای دیگه میگه همه ی اختراع ها مثل هم هستند. امیدوارم شما جواب هایی برای این سؤال ها داشته باشین